امشب علی علیه السلام میآید ....

ساقه‏ های نیلوفری از پایه‏ های عرش بالا رفته
و سریر ولایت را به عطر وجودی خود آراسته‏ اند،
تا او بیاید و بر تکیه‏ گاه پوشیده از رازقی آن تکیه زند.

درون کعبه چه غوغایی است امروز!
ملائک، بال در بالْ گستره آسمان‏ها را پوشانیده ‏اند

و جبرائیل و میکائیل و اسرافیل حلقه خانه کعبه شدند
تا پر به نور وجود او بسایند!

طنین نام او هلهله شادی ملائک است.
جام‏ه ای افلاکیِ عاشقان به سوی او می‏آیند

و گیسوان سیاه شبْ به یُمن وجود او
گل خنده‏ های نقره‏ ای را
در میان آبشار آسمانی‏ اش تقسیم می‏کند؛

چرا که امشب علی علیه ‏السلام می‏آید!...

طلوع همتای آفتاب در زمین




امروز وقتی خورشید، سر از بالین کوه‏ها بردارد و طلوع
کند همتای خود را در زمین خواهد یافت؛

مولای نخلستان‏ های سکوت و چاه، مولای شبگرد کوچه‏ های کوفه را که
بار امانت بر دوش، خلافت خدا را بر زمین مجسم خواهد کرد.

فردا، یتیمان، طعم نان دست‏های فاطمه
را در بخشش شبانه او، بی‏منّت خواهند چشید.

ببار ای ابر رحمت؛
که میلاد تو، آغازگر انگشتان ذوالفقاری نور است

و فتح خیبر، دری است که به روی بازوان عدالت گشوده است
تا آن را برای همیشه، در تاریخ قلوب مؤمنین ثبت کنی.

تا که بر لب نامت ای زیباترین، می‏ آورم آسمان‏ها را تو گویی بر زمین می‏ آورم

تو طلوع آفتابی، من اذان مغربم زیر لب نام امیرالمؤمنین می ‏آورم