شب ولادت امیرالمومنین (ع) 92 هیئت رایت العباس (ع) چیذر
حاج محمود کریمی

تو اعتکافم توی میخونه (سرود)

باز هم آمد شب حیران شدن (مدح)

امشب حرم خدا حرم شد (سرود)

تو شاه و مولا من مست و قلندر (سرود)

درختان غزل، پیراهنی از تصنیف پوشیده‏ اند.


چهره پروانه ‏های احساس، گل انداخته است.
بوی عشق همه جا را متبرک کرده است.
عقربه ‏ها، به مهمانی خنده رفته ‏اند .

امروز، پنجره‏هایی رو به بی‏کران احدیت باز
می‏شود و دریاها، صف‏ به‏ صف،جام ‏وصل‏ می‏نوشند.

دست‏های نیازمندان، آستانی می‏ یابند لبریز از استجابت .
همه آن‏چنان سپید شده‏ اند که از رنگ طلوع هم پیشی گرفته ‏اند.

امروز، چشمه ‏های ازلی، در مصراع نگاه شاهدان تقّرب جاری است.
روز اهدای عشق همیشگی به زمین است.

با یک گل، بهار می‏آید و سرسبزی فراگیر می‏شود.
منظومه‏ های روح‏نواز شاعران، چه به موقع رسیده ‏اند ؛

با تن‏پوشی از تصنیف!
دل را بردار تا هرچه سریع‏تر، خود را به هلهله کائنات
و جشنی که برپا شده است برسانیم.

باز پیچیده به هر کوی و مکان بوی علی (ع)
هر دل غمـزده ای آمده در کوی علـی (ع)

حوریانـی ز بهــشت آمـده در میــلادش
خانه ی کعبـه منوّر شـده از روی علی( ع)

فاطمـه بنت اسـد مـادر آن شیـر خـدا
فاطمـه بنت نبی همسر دلجوی علی (ع)

عارفـان جلـوه حق را ز کجـا می طلبند
گو تماشـا بکنند از گُل خوشبـوی علی( ع)

هیـچ آییـنه جمـال ازلـی را ننمـود
بهتـر از معرفـت و سیرت نیـکوی علی(ع )

در شـب کفـر و ستم دین خـدا پا نگـرفت
مگـر از نـور دل و قـوت بازوی علـی (ع)

یارب از دسـت علـی کوثر لبریـزم بخـش
تا ببوسـم زصفا دسـت علـی روی علی( ع )

آنکه عمـری به گناه و غم و غفلـت گذراند
امشب از عشق علی گشته ثناگوی علـی( ع)