مقدمه
این سوره در مدینه نازل شده و داراى 3 آیه است
محتوى و فضیلت سوره نصر
ایـن سـوره در مـدینه و بعد از هجرت نازل شده است ، و در آن بشارت و نوید از پیروزى عـظـیـمـى مـى دهـد کـه بـه دنـبـال آن مـردم گـروه گروه وارد دین خدا مى شوند، و لذا به شکرانه این نعمت بزرگ پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) را دعوت به تسبیح و حمد الهى و استغفار مى کند.
گـر چـه در اسـلام فتوحات زیادى رخ داد، ولى فتحى با مشخصات فوق جز (فتح مکه ) نـبود، به خصوص اینکه طبق بعضى از روایات اعراب معتقد بودند اگر پیامبر اسلام (صـلى الله عـلیـه و آله و سـلم ) مـکـه را فـتـح کـنـد و بـر آن مـسـلط گـردد ایـن دلیـل بـر حـقـانیت او است ، چرا که اگر بر حق نباشد خدا چنین اجازهاى را به او نمى دهد، هـمـانـگـونـه کـه بـه لشـکـر عـظـیـم (ابـرهـه ) اجـازه نـداد، بـه هـمـیـن دلیل بعد از فتح مکه مشرکان عرب گروه گروه وارد اسلام شدند.
بـعـضـى گـفـتـه انـد: ایـن سـوره بـعـد از (صـلح حـدیـبـیـه ) در سال ششم هجرت ، و دو سال قبل از فتح مکه نازل گردید.
امـا ایـنـکـه بـعـضـى احـتـمـال داده انـد بـعـد از فـتـح مـکـه در سال دهم هجرت در حجة الوداع نازل شده بسیار بعید است ، چرا که تعبیرات سوره با این معنى سازگار نیست ، زیرا خبر از یک حادثه مربوط به آینده مى دهد، نه گذشته .
یـکـى از نـامهاى این سوره . سوره (تودیع ) است (تودیع یعنى خدا حافظى ) چرا که در آن خبر ضمنى از رحلت پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) است .
در حدیثى آمده است هنگامى که این سوره نازل شد و پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سـلم ) آن را بـر یـاران خـود تـلاوت کـرد هـمـگـى خوشحال و خوشدل شدند، ولى عباس
عـمـوى پـیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) که آن را شنید گریه کرد، پیغمبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) فرمود: اى عمو چرا گریه مى کنى ؟
عـرض کـرد گـمـان مـى کـنـم خـبـر رحـلت شـمـا در ایـن سـوره داده شـده اى رسول خدا! فرمود: مطلب همانگونه است که تو مى گوئى .
در اینکه از کجاى این سوره چنین مطلبى استفاده مى شود در میان مفسران گفتگو است ، زیرا در ظـاهـر آیـات آن چـیـزى جـز بـشـارت از فـتح و پیروزى نیست ، این مفهوم ظاهرا از اینجا اسـتـفـاده شده که این سوره دلیل بر آن است که رسالت پیامبر (صلى الله علیه و آله و سـلم ) بـه پـایـان رسـیـده ، و آئیـن او کـاملا تثبیت شده است ، و معلوم است در چنین حالتى انـتـظـار رحـلت از سـراى فـانـى بـه جـهـان بـاقـى ، کـامـلا قابل پیش بینى است .
دربـاره فـضـیـلت تـلاوت این سوره در حدیثى (از پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سـلم ) آمـده اسـت ): مـن قـراءهـا فکانما شهد مع رسول الله (صلى الله علیه و آله و سلم ) فـتح مکه : کسى که آن را تلاوت کند همانند این است که همراه پیغمبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) در فتح مکه بوده است .
در حـدیـث دیـگـرى از امـام صادق (علیه السلام ) مى خوانیم : کسى که سوره اذا جاء نصر الله و الفـتـح را در نـمـاز نـافـله یـا فـریـضـه بخواند خداوند او را بر تمام دشمنانش پـیـروز مى کند و در قیامت در حالى وارد محشر مى شود که نامه اى با او است که سخن مى گـویـد، خـداونـد آن را از درون قبرش همراه او بیرون فرستاده ، و آن امان نامه اى است از آتش جهنم ....
نـاگـفـته پیدا است این همه افتخار و فضیلت از آن کسى است که با خواندن این سوره در خـط رسـول الله قـرار گـیـرد، و بـه آئیـن و سـنـت او عمل کند، نه تنها به لقلقه زبان قناعت نماید.