سعة صدر امام صادق (ع)

مفضل یکی از بزرگان شیعه است و کتاب او موسوم به توحید مفضل، کتابی است در اثبات صانع وصفات او. درباره امام می گوید:

«در مسجد نشسته بودم و ابن ابی العوجا با اطرافیانش کلمات کفر آمیز می گفتند. نتوانستم صبر کنم و به آنها پرخاش کردم.

ابن ابی العوجا گفت: ای مرد، اگر تو از اصحاب جعفر بن محمد هستی، روش او چنین نیست.

ما با او مذاکره می کنیم و او با کمال صبر و بردباری، با کمال عقل و فطانت به حرفها گوش می کند که گویا مجاب شده است، و بعداً حرفها را یکی پس از دیگری رد و باطل می کند.»

در خاتمه قضیه ای از ابی بصیر که خود معجزه است نقل می کنیم. ابی بصیر می گوید یک نفر گناهکار که ما از گناه او به تنگ آمده بودیم همسایة ما بود و هرچه به او نصیحت می کردیم اثر نمی کرد.

در سفری که می خواستم به مدینه بروم پیش من آمد و گفت:

«ابا بصیر انا رجل مبتلی وانت المعافی.»

یعنی: من مردمی مبتلا به گناهم و ترک آن برایم مشکل است. تو به خودت نگاه نکن که از شیطان رهانیده شده ای، حال مرا به امام صادق بگو شاید آن حضرت برایم فکری کند.

من قضیه را خدمت امام صادق (ع) گفتم. حضرت فرمودند: سلام مرا به او برسان و بگو اگر گناه را ترک کنی من بهشت را برایت ضامن می شوم. ابی بصیر می گوید: چون برگشتم آن مرد به دیدنم آمد.

من سلام امام صادق و پیغام او را به او گفتم و او به شدت منقلب شد. چند روزی نگذشته بود که به دیدنش رفتم و او را در حال مرگ دیدم. چشم باز کرد و گفت: امام صادق به ضمانت خود وفا کرد.

سال بعد در مدینه به منزل امام رفتم. هنوز وارد اتاق نشده بودم که فرمود: ابا بصیر، ما به ضمانت خود عمل کردیم.»

ـ نظیر این قضیه را باز ابی بصیر نقل می کند و آن چنین است: «یکی از عمّال بنی امیه را خدمت امام صادق بردم که توبه کند.

حضرت گله کرد و فرمود: «اگر مردم در اطراف بنی امیه گرد نیامده بودند، آنان نمی توانستند حق ما را غصب کنند.» سپس فرمودند:

«هرچه بگویم انجام می دهی؟ آن مرد لحظه ای صبر کرد و قبول کرد که آنچه امام صادق می گوید انجام دهد.

حضرت فرمودند: همة اموالت را صدقه بده، من هم ضامن بهشت می شوم.»

ابی بصیر می گوید: چند روزی نگذشته بود که دخترش را دنبال من فرستاد. چون رفتم، دیدم آنچه داشته صدقه داده است بطوری که پیراهنی هم به تن ندارد.

پیراهنی برای او تهیه کردم و چند روزی نگذشت که وقتی در حال مرگ بود به بالین او رفتم، به من گفت: امام صادق به وعدة خود عمل کرد. دوباره خدمت امام صادق (ع) رسیدم و هنوز وارد اتاق نشده بودم که فرمود: ابا بصیر ما به وعدة خود وفا کردیم.»

این قطره ای از دریای فضایل امام صادق است، و ما اگر بطور اجمال دربارة امام صادق چیزی بگوییم، آنرا می گوییم که خود امام صادق (ع) فرموده است. جهنی می گوید:

«ما در مدینه دربارة فضایل اهل بیت صحبت می کردیم و شبهة ربوبیت برای ما جلو آمد. امام صادق (ع) را ملاقات نمودیم. حضرت فرمودند این فکر خرافی چه وقت به نظر شما رسید؟ همانا برای ما پروردگاری است که همیشه حافظ ما است و ما او را عبادت می کنیم. شما می توانید هرچه می خواهید دربارة ما بگویید مشروط بر اینکه ما را مخلوق خداوند متعال بدانید.»

این جمله از بسیاری از ائمة طاهرین علیهم السلام نقل شده است. باید بدانیم که ائمة طاهرین ممکن الوجود، بندة مخلوق، و فقر صرف هستند و استقلالی از خود ندارند. استقلال، وجوب، وجود، ربوبیت، خلق، و غنا مختص ذات ربوبی است. ولی آنان واسطة فیض این عالم، مظهر صفات خداوند، عالم بما سوی الله و دارای همة صفات کمال می باشند.






تاریخ : دوشنبه 91/11/9 | 5:37 عصر | نویسنده : ehsan | نظرات ()
.: Weblog Themes By BlackSkin :.