
هفته وحدت ؛ قلبهای یکصدا ، دستهای متحد
همانگونه که بدن از سلولهای گوناگون تشکیل یافته که با وسایل مشترک تغذیه، تنفس، تکثیر مثل با همبستگی کامل کشور تن را اداره مینمایند، جامعه نیز از افرادی تشکیل شده که اگر روح برادری در روابط آنان دمیده نشود، آن جامعه راه تکامل را نپیموده ودر تمام شئون حیاتی عقب خواهد ماند.
اگر در هر مسالهای از مسایل اجتماعی شک و تردید کنیم و یا در ثبوت آن به تجربه یا آزمایش نیازمند باشیم، درباره ی لزوم اتحاد و همبستگی اجتماع و منافع سرشار آن شک و تردید به خود راه نمیدهیم.
هرگز در جهان کسی را پیدا نخواهیم کرد که بگوید پراکندگی ودودستگی مفید و اتحاد بد ومضر است. زیرا کوچکترین سودی که از اتفاق و وحدت عاید اجتماع میگردد همان پیوستن نیروهای کوچک و پراکنده به یکدیگر است تا در سایه چنین پیوستگی، نیروی عظیمی به وجود آید که توانایی " مبدا تحولات شدن" در شئون مختلف جامعه را دارد.
سدهای بزرگ جهان که به صورت دریاچهای جلوه میکنند از پیوستن رودهای کوچک به وجود میآید. هریک از این رودهای کوچک نه قدرت تولید برق دارند و نه چندان به حال کشاورزی مفیدند.
اما از اجتماع همین رودهای کوچک در یک نقطه، دریاچهای به وجود میآید که قدرت تولید صد هزار کیلو وات برق در ساعت را دارد و با آن هزاران هزار خانه روشن میشود، آبی که با آن میتوان هکتارها زمین مزروعی تشنه را سیراب کرد.
این منافع سرشار از کجاست؟ آری این همه، از پیوستگی و اتحاد منبعث می شود.
پس بیاییم در تقارن سال نو با آغاز هفته وحدت، فارغ از هر مذهب واندیشه در اتحاد جهانی مسلمانان بکوشیم.