زیارت اربعین

اربعین، چهلمین روز شهادت امام حسین علیه السلام است که جان خود و یارانش را فداى دین کرد. ازآنجا که گرامیداشت ‏خاطره شهید و احیاء اربعین وى، زنده نگهداشتن‏ نام و یاد و راه اوست و زیارت، یکى از راههاى یاد و احیاء خاطره است، زیارت‏ امام حسین‏«ع‏» به ویژه در روز بیستم ماه صفر که اربعین آن حضرت است، فضیلت بسیاردارد.

امام حسن عسکرى‏«ع‏» در حدیثى علامتهاى ‏«مؤمن‏» را پنج چیز شمرده است:پنجاه و یک رکعت نماز در شبانه روز که هفده رکعت آن نمازهای واجب و مابقی نوافل می باشد، زیارت اربعین، انگشتر در دست راست کردن، پیشانى بر خاک نهادن در نماز ‏و«بسم الله الرحمن الرحیم» را در نماز،آشکارا گفتن.(1)

زیارت اربعین که در این روز مستحب است، در کتب ادعیه آمده است ‏و به اینگونه شروع مى‏شود: «السلام على ولى الله و حبیبه...» که این متن،از طریق ‏صفوان جمال از امام صادق‏«ع‏» روایت‏ شده است.

زیارت دیگر آن است که جابربن‏عبدالله انصارى دراین روز خوانده است و متن زیارت به عنوان زیارتنامه آن امام در نیمه ‏ماه رجب نقل شده و با جمله‏«السلام علیکم یا آل الله...» شروع مى‏شود.(2)

مورخان نوشته‏اند که جابربن عبدالله انصارى، همراه عطیه عوفى موفق شدند که درهمان اولین اربعین پس ازعاشورا به زیارت امام حسین‏«ع‏» نائل آیند.

وى که آن هنگام ‏نابینا شده بود، در فرات غسل کرد و خود را خوشبو ساخت و گامهاى کوچک برداشت تا سر قبر حسین بن على‏«ع‏» آمد و با راهنمایى عطیه، دست روى قبر نهاد و بیهوش شد، وقتى به هوش آمد، سه بار گفت: یا حسین!

سپس گفت:«حبیب لا یجیب حبیبه...» آنگاه ‏زیارتى خواند و روى به سایر شهدا کرد و آنان را هم زیارت نمود.(3)