| این گنج غم که در دل خاک آرمیده است |
| این دختر حسین سر از تن بریده است |
| این است دخترى که پدر را به خواب دید |
| کز دشت خون به نزد اسیران رسیده است |
| بیدار شد ز خواب و پدر را ندید و گفت |
| اى عمه جان ، پدر مگر از من چه دیده است |
| این مسکن خراب پسندیده بهر ما |
| از بهر خود جوار خدا را گزیده است |
| زینب به گریه گفت که باشد برادرم |
| اندر سفر که قامتم از غم خمیده است |
| پس ناله رقیه و زنها بلند شد |
| و آن ناله را یزید ستمگر شنیده است |
| گفتا برند سوى خرابه سر حسین |
| آن سر که خون او ز گلویش چکیده است |
| چون دید راس باب ، رقیه بداد جان |
| مرغ روان او سوى جنت پریده است |
| این است آن سه ساله یتیمى که درجهان |
| جز داغ باب و قتل برادر ندیده است |
| دانى گلاب مرقد این ناز دانه چیست |
| از عاشقان کربلا اشک دیده است |
| معمور هست تا به ابد قبر آن عزیز |
| لیک قبر یزید را به جهان کس ندیده است . |
تاریخ : شنبه 91/10/2 | 6:51 عصر | نویسنده : ehsan | نظرات ()