دعا در قنوت
اللهم منک البدء و لک المشیة ، و لک الحول و لک القوة ، و انت الله الذى لا اله الا انت ، جعلت قلوب اولیائک مسکنا لمشیتک و مکمنا لارادتک ، و جعلت عقولهم مناصب اوامرک و نواهیک .
فانت اذا شئت ما تشاء حرکت من اسرارهم کوامن ما ابطنت فیهم ، و ابداءت من ارادتک على السنتهم ما افهمتهم به عنک فى عقودهم ، بعقول تدعوک و تدعو الیک بحقائق ما منحتهم به ، و انى لاءعلم مما علمتنى مما انت المشکور، على ما منه اریتنى ، و الیه آویتنى .
اللهم و انى مع ذلک کله عائذ بحولک و قوتک ، راض بحکمک الذى سقته الى فى علمک ، جار بحیث اجریتنى ، قاصد ما اممتنى ، غیر ضنین بنفسى فیما یرضیک عنى ، اذ به قد رضیتنى ، و لا قاصر بجهدى عما الیه ندبتنى ، مسارع لما عرفتنى ، شارع فیما اشرعتنى ، مستبصر ما بصرتنى ، مراع ما ارعیتنى ، فلا تخلنى من رعایتک ، و لا تخرجنى من عنایتک ، و لا تقعدنى عن حولک ، و لا تخرجنى عن مقصد انال به ارادتک .
و اجعل على البصیرة مدرجتى ، و على الهدایة محجتى ، و على الرشاد مسلکى ، حتى تنیلنى و تنیل بى امنیتى ، و تحل بى على ما به اردتنى ، و له خلقتنى و الیه آویتنى .
و اعذ اولیاءک من الافتتان بى ، و فتنهم برحمتک لرحمتک فى نعمتک تفتین الاجتباء، و الاستخلاص بسلوک طریقتى و اتباع منهجى ، و الحقنى بالصالحین من آبائى و ذوى رحمى ؛
پروردگارا! آغاز هر چیز از توست و اراده انجامش در اختیار تو، و نیرو و توان از آن توست ، و تو خدایى هستى که معبودى جز تو نمى باشد، جان هاى اولیایت را جایگاه اراده و محل مشیت خود مقرر فرمودى ، و در افکارشان اوامر و نواهیت را قرار دادى ، تا یک لحظه از یاد تو غافل نگردند.
و تو آنگاه که اراده امرى را بنمایى ، در افکارشان آنچه خود در آنها به ودیعت نهاده اى را به حرکت در آورده ، و بر زبانشان آنچه خود به آنان تفهیم کرده اى را جارى مى سازى ، با عقل هایى که تو را خوانده و با حقایقى که به آنان ارزانى داشته اى به سوى تو مى خوانند، و من مى دانم از آنچه به من آموخته اى ، از چیزهایى که تو بر آنها شایسته سپاس مى باشى ، از چیزهایى که به من نشان داده اى و به سوى آن مرا پناه داده اى .
خداوندا! و با این وجود به نیرو و توان تو پناهنده و به قضا و قَدَرت که در علمت مرا در جهت آن قرار دادى ، و در مسیر آن به حرکت در مى آیم ، و به آنچه تو بخواهى مصمم مى گردم ، راضى هستم ، در حالى که به آنچه تو بدان از من خشنود مى باشى بخیل نیستم ، و از آنچه تو مرا بدان خوانده اى کوتاهى نمى کنم ، و به آنچه مرا بدان آشنا ساخته اى سبقت نمى گیرم ، و به آنچه تو مرا بدان آغاز نموده اى آغاز مى نمایم ، از راه هدایت تو هدایت مى جویم ، آنچه امر به رعایتش نمودى رعایت مى نمایم ، پس مرا از رعایتت خالى ننما، از عنایتت خارج نساز، و مرا از فیض رسیدن تاءییدت عاجز و ناتوان قرار نده و از راهى که به خشنودى تو مى رسم مرا خارج نکن .
حرکتم را بر اساس روشنگرى ، و راهم را با هدایت ، و زندگیم را قرین رشد و تعالى قرار ده ، تا مرا هدایت نموده و دیگران نیز به وسیله من راهنمایى گردند، و در آنچه تو خواهان آن بوده و به جهت آن مرا خلق کرده اى ، و به سوى آن پناه داده اى ، مرا وارد سازى .
و اولیائت را از اینکه به وسیله من امتحان شوند در پناه خود گیر، و با رحمتت و در نعمتت آنان را امتحان و آزمایش نما، آزمایشى که سبب برگزیدن آنها و پاک شدن آنها از زشتى ها و راهنمایى آنان به راهى که من رفته ام باشد، و مرا به پدران و خویشاوندان رستگارم ملحق نما.))

نماز و عبادت امام حسین (ع) مولف : عباس عزیزی