اگر بخواهید به لحاظ شرایط زمانی، مقایسه ای بین قیام اباعبدا...الحسین(ع) و قیام جهانی حضرت مهدی(عج) برقرار کنید، آن قیاس چگونه خواهد بود؟
پرواضح است که حسین بن علی(ع) در شرایطی حرکت خود را آغاز کردند که ظلم بنی امیه گسترش یافته و دینی را که جد بزرگوارشان برای رهایی بشریت آن هم با صرف تلاشهای فراوان به ارمغان آورده بود به انحراف کشیده بودند و ایشان برای احیای ارزشهای واقعی و نهفته در دین رسول ا...(ص) قیام عاشورا را سازماندهی کردند. قیام جهانی امام زمان(عج) هم چنین حالتهایی را در بردارد، یعنی زمانی که ظلم و جور و تبعیض و بی عدالتی به اوج خود نزدیک و جباران زمانه سعی در محو ارزشهای الهی و مقابله با دین خدا را دارند، آن وجود نازنین هم قیام می کند. البته این مقایسه به لحاظ شرایط زمانی است ولی از نظر اهداف دو قیام، می توان وجه تمایزی قایل شد. امام حسین(ع) در آن دوره سعی در اثبات مظلومیت ارزشهای الهی و مظلومیت پیغمبر و اسلام داشتند. ایشان ضمن تلاش برای تبیین مظلومیت اهل بیت پیغمبر(ص)، می کوشیدند این نکته را برای مردم جاهل آن روز که به شرایط موجود تن داده بودند، چنین ثابت کنند که یزید بن معاویه کسی است که برای ملک و حکومتش، حاضر است دست به خون فرزند پیامبر هم آلوده کند. او کسی است که برای زیر پا گذاشتن ارزشها، هر کاری می کند و این برای امام(ع) مهم بود که مردم آن را بفهمند و در جریان ظلم و انحراف بنی امیه باشند. پس اگر مظلومیت همه انبیا و اولیای الهی را در تاریخ جمع کنیم، اوج آن را باید در امام حسین(ع) جستجو کنیم چه اینکه ایشان، تجسم مظلومیت پیغمبر(ص) و اهل بیت(ع) و ارزشهای اسلام بودند. امام زمان(عج) هم در شرایطی تقریباً مشابه ولی در مقیاسی وسیعتر و جهانی قیام می کنند با این تفاوت که در قیام ایشان، دیگر بحث مظلومیت امام زمان(عج) مطرح نیست، بلکه آن بزرگوار خود منتقم خون اهل بیت پیغمبرند. در واقع می توان گفت که تنها وارث خون امام حسین(ع)، امام مهدی(عج) هستند. یقین بدانید آن گونه که مظلومیت حسین بن علی(ع) جهانی است، انتقام مهدی(عج) از ظالمین عالم هم جهانی خواهد بود.
به مشترکات این دو قیام اشاره کردید. مهمترین وجه تمایز و فرق اساسی آنها را در چه می دانید؟
حرکت و قیام امام حسین(ع)، در واقع بازتاب اقدام یزیدیان بود، یعنی آنها از امام حسین(ع) خواستند که بیعت یزید را بپذیرد و ایشان نپذیرفت و در برابر اجبار آنان ایستاد و تا آخر هم ایستاد ولی در مورد حضرت امام مهدی(عج) باید گفت که خودشان می آیند و این آمدن ایشان به خاطر جبر دیگران نیست. ایشان می آیند و برای اصلاح جهان و نابودی ظالمین و نیز برای برپایی دولت الهی، طرح و هدف دارند و فرق اساسی این دو انقلاب، اینجاست. این دو هر چند مشترکات فراوانی دارند ولی وجه تمایز آنها، همان است که عرض کردم.
ائمه معصومین(ع) و مخصوصاً امام حسین(ع) قبل از هر اقدام خود معمولاً حجت را تمام می کردند و این نشان می دهد که تبلیغ دین دارای مراحل مختلفی است که باید مورد توجه قرار گیرد. اینکه گفته می شود امام زمان(عج) به قصد نابودی ظالمین قیام می کنند، آیا مراحل مقدماتی و از جمله امر به معروف را هم در برنامه های قیام خود خواهند داشت؟
آری این درست است که امام حسین(ع)، حجت را بر مردم زمانه و بر بنی امیه تمام کرد. اصولاً تبلیغ همان اتمام حجت است و این در برنامه همه ائمه(ع) هم بوده است. امام حسین(ع) حجت را بر مردم این گونه تمام کرد که من کسی نیستم که با یزید بیعت کنم و در این راه مجبورم نکنید. در گذشته امیرالمؤمنین(ع) و امام حسن مجتبی(ع) نیز حجت را بر تمام امت تمام کردند. امام مهدی(عج) هم وقتی که آمدند، چنین خواهند کرد، یعنی اولین پیام خود را از کعبه و با زبانهای مختلف به تمام نقاط دنیا ارسال خواهند کرد، ضمن اینکه اتمام حجت ایشان بر مردم دنیا، با علامات و آیات آسمانی هم همراه است. حرکت ایشان هم یک حرکت کاملاً طبیعی است و فقط با کسانی مقابله می کنند و می جنگند که قصد دارند در برابر حرکت جهانی او ایستاده و مقابله کنند.
با وجود مظاهر مادی که بر دنیای امروز حاکم شده، ولی هر روز شاهدیم که دریچه ای تازه از ابعاد حرکت امام حسین(ع) و شخصیت آن بزرگوار، روی مردم جهان گشوده می شود، این توجه روزافزون را چگونه تحلیل می کنید؟
این واقعیتی است که هر ساله، مراسمی که به نام حسین(ع) برپاست، دارای رونقی به مراتب وسیعتر از سالهای گذشته است. این موضوع دو دلیل دارد: دلیل اول این است که امام حسین(ع)، منادی و تجسم آزادی است، یعنی حاضر است جانفشانی کند و اهل بیت خود را در این راه فدا کند تا به ظالم مشروعیت نبخشند و این اوج آزادگی است. آزادی برای انسانها، یک موضوع اساسی است و هر روزه در جهان، ابعاد جدیدی می یابد، حال آنکه در هزار و چند سال قبل، این موضوع، به زیبایی تمام مورد توجه امام شیعیان قرار داشته است. ظالمین عالم، مطمئن باشند که هر چه تسلط آنها بر دنیای امروز بیشتر شود، رونق مجالس امام حسین(ع) و توجه به آن بزرگوار هم بیشتر و طرفداران اباعبدا...(ع) هم در جهان زیادتر خواهند شد و این درسی است که در گذشته هم وجود داشته و مختص زمان ما نیست؛ چنانکه گاندی هم در دهها سال قبل می گفت که من از حسین(ع) آموخته ام که چگونه پیروز شوم، یقیناً در آینده نیز شاهد اوج گیری عشق و ارادت به امام حسین(ع) خواهیم بود و این روند تا قیام منتقم خون حسین(ع) ادامه خواهد داشت. تا به امروز، ظالمان جهان بارها تلاش کرده اند که با مجالس امام حسین(ع) مقابله کنند و موفق نشده اند. در گذشته، مسأله عزاداری سیدالشهدا(ع)، برای خیلی از کشورها جانیفتاده و به گونه خاصی آن را تحلیل می کنند، حال آنکه این حرکتهای میلیونی در ایام عزای فرزند فاطمه(س)، تمامی شبکه های تلویزیونی را به انفعال واداشته و بخصوص در چند سال اخیر، تفاوت زیادی در نگاه آنان به وجود آورده است و این تأثیرات آن حرکت بزرگ را می رساند.
وضعیت برنامه های حسینی در دیگر کشورها را چگونه می بینید؟
خوشبختانه در ایران، آزادیهای فراوانی در این زمینه وجود دارد، ولی در بسیاری از نقاط دنیا با وجود گسترش روزافزون این ارادت، متأسفانه عاشقان حسینی با محدودیتهای فراوانی برای بروز احساسات و ارادت خود روبرو هستند. امروز در خیلی از کشورها، مجالس اباعبدا...(ع) را مخفیانه برگزار می کنند. در کشور عراق هم که خود می دیدید تا همین چند سال قبل، چه محدودیتها و ممانعت هایی حکمفرما بود و اگر دقت کنید هنوز نیز از سوی فریب خوردگان و یا دشمنان اسلام، در ایام عزا و یا سایر مراسم مربوط به ائمه(ع)، خونریزی هایی در کشور عراق برپا می شود، ولی دریغ از ترس و واهمه مردم که باز هم به گونه ای گسترده در برنامه ها حضور می یابند و این در واقع تفسیر عین همان گسترش ارادتی است که به آن اشاره کردم. در نقاط مختلف دنیا هم وضع به این گونه است. در بعضی از جاها نه تنها، موفقیتی برای حکومتها نبوده بلکه خود آنان تحت تأثیر مردم قرار گرفته و سعی می کنند نگاه دقیقتری نسبت به این موضوع داشته باشند.
فرمودید عشق و ارادت به امام حسین(ع) اوج می گیرد و تا قیام منتقم(عج) همه ساله بر رونق این برنامه ها افزوده می شود. به نظر شما آیا به آن نقطه اوج نزدیک شده ایم و اصولاً بین این وضعیت و افزایش امید به ظهور منجی عالم بشریت چه ارتباطی می بینید؟
من عمیقاً معتقدم که این حرکت و توجه به نقطه اوج خود نزدیک شده و هر ساله جهانی تر و در واقع غیرمعمول تر از سال قبل شاهد آن هستیم. امروزه جوانان زیادی را از مذاهب مختلف مشاهده می کنیم که به امام حسین(ع) علاقه پیدا می کنند. مجالس گسترده تر و پرمحتواتر می شود و این نشان از رسیدن این مرحله به اوج است که خود می تواند ان شاءا... از علامات ظهور منتقم خون حسین(ع) قلمداد شود.
درباره وب

جست وجو
ویژه مدیریت وب
لینک دوستان
برچسبها وب
تاریخ : پنج شنبه 91/9/23 | 5:16 عصر | نویسنده : ehsan | نظرات ()
آخرین مطالب
آی پی شما
ساعت
بینندگان عمومی
آرشیو مطالب
امکانات وب
بازدید امروز: 18
بازدید دیروز: 115
کل بازدیدها: 1997795