از معروفترین کار و وظیفه فرشتگان، تسبیح و ذکر آنهاست. فرشتگان خود را مسبّحین (تسبیح گویان) نامیده اند و خداوند به پیامبر(ص) می فرماید: اگر آنها از اطاعت تو تکبر ورزیدند (نگران نباش) آنان که نزد (منند) پروردگار تواند، پیوسته شب و روز به تسبیح او مشغولند و هرگز خسته نمی شوند.38
و گاه همراه تسبیح برای همه زمینیان طلب آمرزش دارند.39 حتی حاملان عرش پروردگار که از والاترین فرشتگان هستند همراه تسبیح، چنین زمزمه می کنند:
«ای پروردگاری که رحمت و علم تو به وسعت همه هستی است پس گناه توبه کنندگان و آنان را که از راه تو پیروی می کنند بپذیر. و آنها را از عذاب جهنم محفوظ دار»40
علاوه بر این دعا، پیوسته همراه خداوند بر پیامبر(ص) درود و صلوات دارند و خداوند مؤمنان را نیز به شرکت در این جمع بلند مرتبه دعوت کرده و از آنان می خواهد بر پیامبر(ص) درود و رحمت نثار کنند.41
و در آیه 41 سوره مبارکه احزاب از مؤمنان دعوت می کند که خدا را بسیار یاد کنید و هر بامداد و شامگاه تسبیح او گوئید، نه تنها با ذکر زبانی بلکه از اعماق قلب او را بخوانید تا در مقابل خدا و فرشتگان نیز به شما درود و نثار کنند و این درود و رحمت خاص خداوند رهایی از تاریکی ها و نورباران وجود شماست