دریغا عمر فانی رفت از دست
ندانستیم آرای صحیفه

هر آنکو از حجاب تن برون شد
رود در عمق معنای صحیفه

اگر خواهی رها گردی ز آفات
بخوان هرشب شکایای صحیفه

اگرچه آرزوها بی شمار است
تو مگذر از منایای صحیفه

چو بگزیدی تو اخلاق خدائی
چه بهتر از سجایای صحیفه

به جز اندیشه ورزان خدا جوی
که می‏داند خبایای صحیفه

خرد گر ناب باشد می‏تواند
رود اندر زوایای صحیفه

هرآنکس اهل شد، رهپوی گردد
کجا نا اهل پویای صحیفه

اگر جویندگان، یابندگانند
تو هم می‏باش جویای صحیفه

به لوح دل بباید نیک بنگاشت
خط زرین خوانای صحیفه

شگفتا در فشانی می‏نماید
عبارت‏های گویای صحیفه

نمی‏بیند گزندی از حوادث
کتاب نغز و پایای صحیفه

ستایش مر خدائی را که برداشت
نفاد از گنج دارای صحیفه

به حق حق، نمی‏باشد گزافه
اگر خوانیم لولای (3) صحیفه

قیاس شکل برتر شد پدیدار
ز صغرا و ز کبرای صحیفه

بیا سیر و سفر آغاز بنما
به سوی پور زهرای صحیفه

برون آرش ز کنج طاق نسیان
بپاکن بزم ذکرای صحیفه

کلیم الله با آن معجزاتش
بود حیران ز بیضای صحیفه

درود ما به خاک پای سجاد
به نام اوست طغرای صحیفه

هوای نفس بگذار و فزون شو
ز عرفانی وصایای صحیفه

من و مائی رها کن، همت افزای
نظر کن در ثنایای صحیفه

چرا از یاس، جان را خسته کردی
به دل افکن سجایای صحیفه

شگفتی نیست گر در طول ایام
فزون گردند ابنای صحیفه

متاع نظم و نثر نکته دانان
کجا بهتر ز کالای صحیفه؟

ز اعدا جملگی توش و توان رفت
خوشا حال احبای صحیفه

گریزان شو ز زقوم طبیعت
نشین در ظل طوبای صحیفه

وساوس می‏رسد بر دل ز شیطان
تو آنگه شو ز بشرای صحیفه

بیا ای طفل جان، آسودگی کن
همی در مهد علیای صحیفه

ز زنگار گناهان پاک گردی
نیوشی گر ز خنیای صحیفه