در بحارالانوار جلد44 ،36و13 آمده که در عزای امام حسین(ع) خداوند پیش از خلقت سوگواری کرده و در ادامه نیز همه انبیاء الهی از حضرت آدم تا حضرت ختمی مرتبت در اعصار مختلف بر سوگ سیدالشهداء(ع) گریسته و با این ماتم عظیم به همنوایی نشسته‌اند.
حضرت عیسی مسیح ( ع ) و روضه خوانی او در کربلا
هنگامیکه حضرت عیسی (ع) به همراه حواریون خود از سرزمین کربلا عبور می‌کردند حزن و اندوه بیشماری آنان را فرا می‌گیرد که آنان ازخدا درخواست می‌کنند و سبب پیدایش چنین حالتی در وجودشان را جویا می‌شوند .
بدستور خداوند حیوانات وحشی ( آهوان) برای آنان واقعه و جریان کربلا و مصائب حضرت سیدالشهدا(ع)را بازگو می‌کنند و حضرت مسیح (ع) وحواریون برای آن همه مصائب و مظلومیت حسین (ع) گریه می‌کنند .
گریه پیامبر(ص) هنگام ولادت امام حسین(ع)
حافظ احمد بن حسین بیهقى به نقل از على بن حسین (ع) و آن حضرت از اسما بنت عمیس روایت می‌کند که گفت: «من در ولادت حسن (ع)و حسین(ع قابله جدهات فاطمه (س) بودم. وقتى حسین (ع) به دنیا آمد، رسول خدا به سراغ من آمد و فرمود: اى اسما فرزندم را بیاور. حسین را در پارچه سفیدى قنداق کرده به دست آن حضرت دادم. در گوش راست اذان و در گوش چپ ایشان اقامه گفتند، آنگاه او را در دامن خود گذاشته و گریستند! عرض کردم پدر و مادرم فدایت، چرا گریه میکنید؟ فرمود: بر این پسرم! گفتم: او که هم اکنون متولد شده است. فرمود: اى اسما! پسرم را گروه ستمگران خواهند کشت، خداوند شفاعتم را به ایشان نرساند!
روایت ام سلمه از سوگواری پیامبر(ص) بر امام حسین (ع)
ام سلمه روایت می‌کند که : «حسن(ع) و حسین (ع) در جلو پیامبر(ص) در خانه من مشغول بازى بودند، جبرئیل(ع) نازل شد و گفت:
اى محمد(ص)! امت تو فرزندت حسین(ع) را شهید خواهند کرد. آنگاه رسول خدا(ص) گریست، سپس حسین (ع)را در آغوش گرفته و به سینه چسبانید و فرمود: این تربت در نزد تو امانت باشد، خاک را بوییدند و فرمودند: اى ام سلمه! هرگاه این تربت رنگ خون به خود گرفت، بدان که فرزندم حسین(ع) به شهادت رسیده است.
روایت عایشه از سوگواری پیامبر(ص)برامام حسین(ع)
عایشه م گوید: «روزى جبرئیل(ع) بر رسول خدا (ص) نازل شد و به آن حضرت وحى نمود. حسین (ع)نزد پیامبر (ص) وارد شد و از شانه و پشت آن جناب بالا میرفت و بازى میکرد. جبرییل(ع) گفت: اى پیامبر(ص)! به زودى امت تو فتنه می‌کنند و این فرزند کوچک تو را پس از تو خواهند کشت. آنگاه جبرییل(ع) دست برد و خاک سفید رنگى آورد و گفت: فرزندت در این سرزمین کشته میشود. نام آن طف است!پس از آنکه جبرییل (ع)از نزد رسول خدا (ص) رفت، آن حضرت در حالى که خاک را در دست داشت و گریه میکرد بر گروهى از یارانش وارد شدند و فرمودند: جبرئیل به من خبر داده است که فرزندم حسین(ع) پس از من در سرزمینى به نام طف کشته میشود و این خاک را به من نشان داده که محل شهادت و قبر او در این خاک خواهد بود».
آری چگونه رسول خدا (ص) بر قتل سیدجوانان بهشت نگریست که تمام ملائکه آسمان و انبیا(ع) بر مظلومیت فرزندش حسین (ع) خون ریخته اند؟