متن عربى :
إِنْ کُنْتَ فى شَکٍّ فَسَلْ عَنْ حالِهِمْ
سُنَنَ الرَّسُولِ وَمُحْکَمَ التَّنْزیلِ
فَهُناکَ اءَعْدَلُ شاهِدٍ لِذَوِى الْحِجى
وَبَیانُ فَضْلِهِمْ عَلَى التَّفْصیلِ
وَ وَصِیَّةٌ سَبَقَتْ لاَِحْمَدَ فیهِمُ
جاءَتْ إِلَیْهِ عَلى یَدَیْ جِبْریلِ
وَکَیْفَ طَابَتِ النُّفُوسُ مَعَ تَدانِى الاَْزْمانِ بِمُقابَلَةِ إِحْسانِ جَدِّهِمْ بِالْکُفْرانِ، وَتَکْدیرِ عَیْشَهِ بِتَعْذیبِ ثَمَرَةِ فُؤ ادِهِ، وَتَصْغیرِ قَدْرِهِ بِإِراقَةِ دِماءِ اءَوْلادِهِ؟!
وَ اءَیْنَ مَوْضِعُ الْقَبُولِ لِوَصایاهُ بِعِتْرَتِهِ وَ آلِهِ؟ وَ مَا الْجَوابُ عِنْدَ لِقائِهِ وَ سُؤ الِهِ؟ وَ قَدْ هَدِمَ الْقَوْمُ ما بَناهُ! وَ نادَى الاِْسْلامُ وا کُرْباهُ! فَیاللّهِِ مِنْ قَلْبٍ لا یَتَصَدَّعُ لِتِذْکارِ تِلْکَ الاُْمُورِ! وَیا عَجَباهُ مِنْ غَفْلَةِ اءَهْلِ الدُّهُورِ! وَ ما عُذْرُ اءَهْلِ الاِْسْلامِ وَالاْ یمانِ فى إِضاعَةِ اءَقْسامِ الاَْحْزانِ! اءَلَمْ یَعْلَمُوا اءَنَّ مُحَمَّدا مَوْتُورٌ وَجیعٌ؟ وَ حَبیبَهُ مَقْهُورٌ صَریعٌ؟ وَالْمَلائِکَةَ یُعَزُّونَهُ عَلى جَلیلِ مُصابِهِ؟
وَالاَْنْبیاءَ یُشارِکُونَهُ فى اءَحْزانِهِ وَ اءَوْصابِهِ؟
ترجمه :
إِنْ کُنْتَ فى شَکٍ فَسَلْ عَنْ حالِهِمْ...))؛ یعنى اگر نسبت به آنان در دل خود، شکى دارى ، از سُنّت پیامبر و قرآن سؤ ال کن ، براى اینکه این دو عادلترین شاهدان راستگو نزد فرزانگان هستند و بیان فضیلت ایشان به تفصیل در آن دو آمده است و خداوند متعال به وسیله حضرت جبرئیل فضایل آنها را ابلاغ فرموده است . چگونه این مردم به همین زودى (همه چیز را فراموش ‍ کردند) و در برابر نیکیهاى پدرش به ناسپاسى پرداختند و عیش حضرتش را با زجر و اذیّتى که بر میوه دلش روا نمودند، مکدّر ساختند و با ریختن خون فرزندانش قدر و منزلت او را کوچک شمردند؛ پس آن همه سفارش که درباره خاندان و فرزندانش کرده بود، چه شد؟! هنگام ملاقات با آن حضرت در قیامت ، چه پاسخى خواهند گفت ؟! این ستمکاران بنایى را که ایشان برپا ساخته بود، ویران کردند و فریاد وامصیبتاه از اسلام بلند شد و به خدا پناه مى بریم از دلى که به یاد این کارها نشکند و تعجّب مى کنم از غفلت مردم این زمانه ، که چه شده این مسلمانان را؟ و چه عذرى براى آشکار نساختن غم این مصیبت دارند؟ آیا نمى دانند که هنوز انتقام کشته اى که از پیامبر صلّى اللّه علیه و آله شده ، گرفته نشده ؟ و دل مبارک پیامبر دردمند است و فرزند دلبندش گرفتار دشمن شده و کشته بر زمین افتاده است و فرشتگان بر این مصیبت بزرگ تسلیت اش عرض مى کنند و پیامبران الهى هم در این اندوهها با او همدردى مى کنند؟