متن عربى :
وَ اءَصْبَحُوا نُهَبَ الرِّماحِ وَالسُّیُوفِ.
فَما اءَحَقَّهُمْ بِوَصْفِ السَّیِّدِ الْمُرْتَضى عَلَمُ الْهُدى رِضْوانُ اللّهِ عَلَیْهِ، وَ قَدْ مَدَحَ مَنْ اءَشَرْنا إِلَیْهِ فَقالَ:
لَهُمْ جُسُومٌ عَلَى الرَّمْضاءِ مُهْمَلَةٌ
وَ اءَنْفُسٌ فى جِوارِاللّهِ یُقریها
کَاءَنَّ قاصِدَها بِالضَّرِّ نافِعُها
وَ اءَنَّ قاتِلَها بِالسَّیْفِ مُحْییها
وَلَوْلا إِمْتِثالُ اءَمْرِ السُّنَّةِ وَالْکِتابِ فى لَبْسِ شِعارِ الْجَزَعِ وَالْمُصابِ، لاِءَجْلِ ما طَمَسَ مِنْ اءَعْلامِ الْهِدایَةِ، وَ اءُسِّسَ مِنْ اءَرْکانِ الْغَوایَةِ، وَتَاءَسُّفا عَلى ما فاتَنا مِنْ تِلْکَ السَّعادَةِ، وَتَلَهُّفاً عَلى اءَمْثالِ تِلْکَ الشَّهادَةِ، وَإِلا کُنّا قَدْ لَبِسْنا لِتِلْکَ النِّعْمَةِ الْکُبْرى اءَثْوابَ الْمَسَرَّةِ وَالْبُشْرى .
وَحَیْثُ اءَنَّ فِى الْجَزَعِ رِضىً لِسُلْطانِ الْمَعادِ، وَغَرضا لاَِبْرارِ الْعِبادِ، فَها نَحْنُ قَدْ لَبِسْنا سِرْبالَ الْجُزُوعِ، وَآنِسْنا بِإِرْسالِ الدُّمُوعِ، وَقُلْنا لِلْعُیونِ: جُودى بِتَواتِرِالْبُکاءِ، وَلِلْقُلُوبِ: جُدّى جِدَّ ثَواکِلِ النِّساءِ.
ترجمه :
شهادت را سبب لذّت و آرامش دانستند و غارت اموال و اسیرى عیال و اطفال ، هیچگونه کدورت و ملال به دلهاى خود راه ندادند.
چنانچه سیّد مرتضى علم الهدى رحمه اللّه سروده : ((لَهُمْ نُفُوسٌ عَلَى الرَّمضا مُهْمَلَةٌ...))؛ یعنى براى آنان بدنهایى است که بر ریگزار گرم افتاده و جانهایشان در جوار خدا آرمیده ؛ گویا اینان کسانى اند که آسیب رسانندگانشان ، سود دهندگان آنها به شمار مى آیند و قاتلان آنان ، زنده کنندگان آنان محسوب مى شوند!
و اگر نبود امتثال فرمان سُنّت پیامبر و کتاب پروردگار در پوشیدن لباس جزع و مصیبت زدگى هنگام از بین رفتن نشانه هاى هدایت و ایجاد بدعتها و تاءسف براى از دست دادن سعادت و تاءثر بر شهادت آنان ، هرآینه در مقابل این نعمت بزرگ ، جامه هاى سرور و بشارت به تن مى کردیم ، ولى چون ناله و ماتم در مصیبت دخترزاده حضرت خاتم ، سبب رضاى خداست ، و نیکوکاران را غرضى در این عزادارى مترتّب است .
ما هم جامه عزا پوشیدیم و اشک از دیدگان جارى ساختیم و به چشمان خود چنین خطاب کردیم :
اى دیدگان ! از پى در پى گریستن غافل نباشید و به دلهاى خود خطاب کردیم : همچون زنان فرزند مرده در ناله و زارى بکوشید که امانتهاى پیامبر رؤ وف در این سرزمین معروف ، مباح شمرده شده است و اساس وصیّت آن حضرت درباره حرمسرا و بچه هاى دلبندش