حرکت امام حسین از مدینه تا کربلا
پس از مرگ معاویه آغاز شد. امام حسین(ع) بیعت با یزید را مشروع ندانسته و با توجه به دعوت کوفیان از وی برای پذیرش زمامداری آنها، از مکه به سوی کوفه رهسپار شد؛ ولی در کربلا با پیمان شکنی کوفیان مواجه شد و سرانجام در جنگی که در روز عاشورا میان دو لشگر در گرفت، امام حسین(ع) و اصحاب اندکش (حدود 72 نفر) به شهادت رسیدند و بازماندگان وی از یاران و اهل بیت وی به اسارت درآمدند و به سوی کوفه و شام فرستاده شدند

حرکت امام حسین (ع) از مدینه به مکه ، از مکه تا کربلا به سمت کوفه و تغییر مسیر از منزل اشراف به سوی کربلا ، سرشار از درس ها و آموزه ها و ظرافت هایی است که با مطالعه دقیق راه و حوادث آن آشکار می شود.


طول سفر از مدینه تا مکه و از مکه تا کربلا و شهادت در روز عاشورا حدود یک صد و شصت روز است . امام 27 رجب سال 60 هجری یعنی دوازده روز بعد از مرگ معاویه از مدینه به مکه هجرت نمود و روز سوم شعبان به پایگاه وحی ( یعنی مکه) قدم گذاشت. ماه های شعبان ، رمضان ، شوال ، ذیقعده تا هشتم ذی حجه ( یوم الترویه ) حدود صد و سی روز امام در جوار مکه اقامت داشتند . وسپس سفر شکوه مند و حماسی خود را برای آفرینش عظیم ترین حادثه تاریخ بشری آغاز کرده است .
بیست و چهار روز بعد از حرکت از مکه ، روز دوم محرم سال 61 هجری برابر با 11 یا 12 مهر سال 59 شمسی ، امام با کاروان و یاران و همراهان به کربلا رسید ، این فاصله حدود 430 کیلومتر بوده است که روزانه متوسط 20-16 کیلومتر راه سپری شده است .