راز و نیاز با معبود


بهش گفتم: چقد احساس تنهایی می‌کنم ... .

بهم گفت: من که نزدیکتم (بقره/186).

بهش گفتم: تو همیشه نزدیکمی؛ من دورم... کاش می‌ شد بهت نزدیک شم ... .

بهم گفت: هر صبح و عصر، منو پیش خودت، با خوف و تضرع، و با صدای آهسته یاد کن (اعراف/205).

بهش گفتم: آقای من این هم توفیق می‌خواد! .

بهم گفت: آیا دوست نداری من ببخشمت؟!(نور/22).

بهش گفتم: معلومه که دوست دارم منو ببخشی ... .

بهم گفت: پس از من بخواه ببخشمت و بعد توبه کن (هود/90).

بهش گفتم: آخه با این همه گناه چه طوری می‌ تونم توبه بکنم؟ .

بهم گفت: مگه نمی‌ دونی من هستم که توبه رو از بنده‌ هام قبول می‌ کنم؟! (توبه/104).

بهش گفتم: آخه دیگه روی توبه ندارم مولای من، از شما خجالت می کشم دوباره توبه کنم... .

بهم گفت: (ولی) من عزیزم و دانا، و آمرزنده‌ی گناه ها هستم و پذیرنده‌ی توبه (غافر/2-3 ).

بهش گفتم: با این همه گناه، برای کدوم گناهم توبه کنم؟ .

بهم گفت: من همه‌ ی گناه‌ ها رو می‌ بخشم (زمر/53).

بهش گفتم: یعنی بازم بیام؟ بازم منو می‌ بخشی؟ .

بهم گفت: به جز من کیه که گناها رو می بخشه؟ (آل عمران/135).

بهش گفتم: نمی ‌دونم چرا همیشه در مقابل این کلامت کم میارم! آتیشم می‌زنه؛ ذوبم می‌ کنه؛ عاشقم می کنه! ... توبه می‌ کنم ... .

بهم گفت: من هم توبه ‌کننده‌ ها و هم اونایی که پاک هستند رو دوست دارم (بقره/222).

بهم گفت: آیا من برای بنده‌ام کافی نیستم؟ (زمر/36).

ناخواسته بهش گفتم: الهی و ربی من لی غیرک.

بهش گفتم: در برابر این همه مهربونیت چیکار می‌ تونم بکنم؟

بهم گفت: ای بنده ی من! منو زیاد یاد کن و صبح و شب مشغول ستایش من باش. من کسی هستم که خودم و فرشته ‌هایم بر تو درود و رحمت می‌ فرستیم تا تو رو از تاریکی‌ها به سوی روشنایی بیرون بیارن. من نسبت به بنده ام مهربون هستم (احزاب/41-43).

( اگه صد بار توبه شکستی باز آی ! )