
اعمال و مراقبات ماه ربیع الاول
شب اوّل:
این شب به نام «لیلة المبیت» مزیّن است، در این شب یک حادثه مهمّ تاریخى واقع شد و آن این که در سال سیزدهم بعثت، رسول خدا(صلى الله علیه وآله) از مکّه به قصد هجرت به سوى مدینه، از شهر خارج شد و در «غار ثور» پنهان گردید و امیر مؤمنان على(علیه السلام) براى اغفال دشمنان، فداکارانه در بستر رسول خدا(صلى الله علیه وآله) خوابید و مشرکان قریش که خانه رسول خدا(صلى الله علیه وآله) را محاصره کرده بودند، به گمان آن که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در بسترش آرمیده است، تا صبح منتظر ماندند و چون صبحگاهان با شمشیرهاى برهنه به منزل آن حضرت هجوم بردند تا رسول اللّه(صلى الله علیه وآله) را بکشند، على(علیه السلام) را دیدند که از آن بستر برخاست! بدین سان، رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در فرصتى مناسب خود را از چنگال مشرکان قریش نجات داد و على(علیه السلام) نیز با این فداکارى، عشق و علاقه و برادرى خود را نسبت به رسول خدا(صلى الله علیه وآله)نشان داد; این در حالى بود که هر زمان ممکن بود کسى را که در بستر خوابیده به قتل برسانند.
آیه شریفه «وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْرِى نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ وَ اللّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبادِ; بعضى از مردمِ (با ایمان و فداکار) جان خود را در برابر خشنودى خدا مى فروشند; و خداوند نسبت به بندگان مهربان است»(1) در حقّ آن حضرت نازل شد.(2)
سال هجرت رسول خدا(صلى الله علیه وآله) مبدأ تاریخ مسلمانان است و تحوّلى عظیم در جهان اسلام روى داد.
روز هشتم:
در روز هشتم ربیع الأوّل، سال 206، شهادت امام حسن عسکرى(علیه السلام) طبق روایتى واقع شده است و از همان روز، امامت حضرت صاحب الزّمان، حجّة بن الحسن ـ عجّل الله تعالى فرجه الشریف ـ آغاز گردید.(3)
روز دهم :
روز ازدواج رسول خدا(صلى الله علیه وآله) با حضرت خدیجه کبرى(علیها السلام) است در حالى که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) 25 ساله بود و حضرت خدیجه(علیها السلام)40 ساله. به همین مناسبت روزه این روز به عنوان شکرگزارى مستحب شمرده شده است.(4)
روز دوازدهم:
این روز مطابق نظر مرحوم شیخ کلینى و مسعودى و همچنین مشهور میان اهل سنّت، روز ولادت با سعادت نبىّ مکرّم اسلام(صلى الله علیه وآله)است.(5)
همچنین در این روز، رسول خدا(صلى الله علیه وآله) بعد از 12 روز که مسیر راه میان مکّه و مدینه را پیمود وارد مدینه گردید.(6) و نیز روز انقراض دولت بنى مروان در سال 132 است.(7)
روز چهاردهم:
در سال 64 در چنین روزى، یزید بن معاویه به هلاکت رسید.(8)
وى پس از سه سال و نُه ماه خلافت که همراه با جنایات عظیمى بود - که مهمترین آن واقعه کربلا و شهادت ابى عبداللّه الحسین(علیه السلام) و یارانش مى باشد - در سنّ سى و هفت سالگى در منطقه «حوران» زندگى ننگینش به پایان رسید; جنازه اش را در دمشق دفن کردند; ولى اکنون اثرى از او نیست.(9)
از امام مظلومم امام حسین (ع) هزاران بار تشکر می کنم . چون
ایشان با سفرشان به کربلا اسلام را زندا نگه داشتند. ما نیز مسلمانان
باید از این کار بزرگ ایشان درس های زیادی بگیریم که اسلام را
باید هرگونه که شد حتی اگر امکان از دست دادن دست هایمان ،
پاهایمان ، صورتمان راداشته باشیم تا آخرین لحظات در راه اسلام
مبارزه کنیم. مثل حضرت ابوالفضل (ع) . امام حسین (ع) و خانواده
شان و یارانشان با ما آموختند که صبر کنید . دور نیست آن روزی که
در قصرهای طلاییتان ، در تخت هایی از ابریشم خواهید نشست و به
قاتلان من که در آتش جهنم خواهند سوخت نگاه خواهید کرد.
امام حسین (ع) صبر کردند و به شهادت رسیدند امّــا...
امّـــا در بهشت بهترین مکان ، برای ایشان آماده شده است .
خداوندا ما را نیز از یاران امام حسین (ع) و از صابران مثل حضرت
زینب (س) قرار ده . در راه مارا یاری ده تا راه امام حسین (ع) را
ادامه دهیم .
من دوست دارم مثل یـــاران امام حسین (ع) تا آخرین نفسهایم در راه
حاج محمود کریمی - مسعود اصلانی
(روضه حضرت عباس (ع))

برای دانلود روی لینک ها کلیک کنید
بین سرها همه گشتیم و سری پیدا شد (روضه)
روضه حضرت ابالفضل العباس علیه السلام (روضه)
دیگر مرا ام البنین نخوانید (دم)
تا که منو صدا زدی (زمینه) (مسعود اصلانی)
ماه شب تاریکم از نور ولای تو (واحد )
شبای پریشونی با چشمای بارونی (شور)