این 9 نفر عبارت بودند از:
1ـ عبدالله بن الحسین علیه السلام که مادرش رباب بود.
2 ـ عون بن عبدالله بن جعفر که مادرش زینب کبری بود.
3 ـ قاسم بن الحسن علیه السلام که مادرش رمله بود.
4 ـ عبدالله بن الحسن علیه السلام که مادرش دختر شلیل بجلی بود.
5 ـ عبدالله بن مسلم که مادرش رقیه دختر علی علیه السلام بود.
6 ـ محمد بن ابی سعید بن عقیل
7 ـ عمرو بن جناده که مادرش او را به جنگ با دشمنان امر کرد.
8 ـ عبدالله بن ابکلی که مادرش او را به جهاد ترغیب کرد.
9 ـ علی بن الحسین علیه السلام (علی اصغر) که مادرش لیلی بود و بر اساس بعضی از روایات، شاهد شهادت فرزندش بود.
توضیح: بنا بر بعضی روایات، حسنیه، مادر منجح، همراه منجح در کربلا حضور داشته است.
شمار فرزندان امام حسین علیه السلام
شیخ مفید فرزندان امام حسین علیه السلام را 6 نفر ذکر کرده است، چهار پسر و دو دختر.
پسران امام عبارت بودند از:
1- علی بن الحسین الاکبر ( امام سجاد علیه السلام ) که مادرش شهربانو، دختر کسری یزدگرد سوم، بود.
2- علی اکبر که در کربلا با پدرش به شهادت رسید. مادر او لیلی، دختر ابومرة بن عروة بن مسعود ثقفی بود.
3-جعفر بن الحسین، که مادرش زنی از قبیله قضاعه بود. او در زمان حیات پدرش وفات یافت و فرزندی نداشت.
4- عبدالله الحسین معروف به علی اصغر، که در کربلا در آغوش پدرش شهید شد و مادرش رباب، دختر امرء القیس بود.
دختران امام عبارت بودند از:
5- سکینه، که مادرش رباب بود.
6- فاطمه که مادرش ام اسحاق، دختر طلحة بن عبیدالله تیمیه بود.
توضیح: برخی از مورخین فرزندان امام حسین علیه السلام را ده تن دانستهاند.
منابع:
قصه کربلا، ص 389.
ابصار العین، ص 130.
تنقیح المقال، ج 3، ص 247. (دانشنامه رشد)
این 9 نفر عبارت بودند از:
1ـ عبدالله بن الحسین علیه السلام که مادرش رباب بود.
2 ـ عون بن عبدالله بن جعفر که مادرش زینب کبری بود.
3 ـ قاسم بن الحسن علیه السلام که مادرش رمله بود.
4 ـ عبدالله بن الحسن علیه السلام که مادرش دختر شلیل بجلی بود.
5 ـ عبدالله بن مسلم که مادرش رقیه دختر علی علیه السلام بود.
6 ـ محمد بن ابی سعید بن عقیل
7 ـ عمرو بن جناده که مادرش او را به جنگ با دشمنان امر کرد.
8 ـ عبدالله بن ابکلی که مادرش او را به جهاد ترغیب کرد.
9 ـ علی بن الحسین علیه السلام (علی اصغر) که مادرش لیلی بود و بر اساس بعضی از روایات، شاهد شهادت فرزندش بود.
توضیح: بنا بر بعضی روایات، حسنیه، مادر منجح، همراه منجح در کربلا حضور داشته است.
شمار فرزندان امام حسین علیه السلام
شیخ مفید فرزندان امام حسین علیه السلام را 6 نفر ذکر کرده است، چهار پسر و دو دختر.
پسران امام عبارت بودند از:
1- علی بن الحسین الاکبر ( امام سجاد علیه السلام ) که مادرش شهربانو، دختر کسری یزدگرد سوم، بود.
2- علی اکبر که در کربلا با پدرش به شهادت رسید. مادر او لیلی، دختر ابومرة بن عروة بن مسعود ثقفی بود.
3-جعفر بن الحسین، که مادرش زنی از قبیله قضاعه بود. او در زمان حیات پدرش وفات یافت و فرزندی نداشت.
4- عبدالله الحسین معروف به علی اصغر، که در کربلا در آغوش پدرش شهید شد و مادرش رباب، دختر امرء القیس بود.
دختران امام عبارت بودند از:
5- سکینه، که مادرش رباب بود.
6- فاطمه که مادرش ام اسحاق، دختر طلحة بن عبیدالله تیمیه بود.
توضیح: برخی از مورخین فرزندان امام حسین علیه السلام را ده تن دانستهاند.
منابع:
قصه کربلا، ص 389.
ابصار العین، ص 130.
تنقیح المقال، ج 3، ص 247. (دانشنامه رشد)
شمیم عاطفه در کوچه ها رها شده است
دوباره هر شب من رنگ کربلا شده است
وزیده در همه جا عطر سیب حضرت عشق
قسم به ساحت گریه قسم به ساحت عشق
دوباره شوق حرم تا خدا دلم را برد
به عرش روشن کرب و بلا دلم را برد
دوباره ماه محرم، رسیده ماه عزا
غروب غربت جانکاه سیدالشهدا
صدا صدای قدیمی طبل و زنجیر است
فضا فضای صمیمی ولی چه دلگیر است
خروش نالهی حیّ علی العزا در راه
دوباره قافلهی روضه های ثارالله
برات گریه دوباره به چشممان دادند
به ما حسینیهی گریه را نشان دادند
حسینیه است؟ نه، خیمه؟ نه، کربلا اینجاست
مزار خون خدا فی قلوب من والاست
محرم آمده آقا صدایمان کردی
برای عرض ارادت، جدایمان کردی
لیاقتی بده تا روضه خوان تو باشم
عنایتی که فقط در امان تو باشم
بگیر دست مرا وقت خسته حالی ها
پری بده به دلم در شکسته بالی ها
مرا به غربت بی انتهای خود بردی
شبی که گوشهی صحن و سرای خود بردی
هنوز ندبهی غم در رواق تو جاری است
هنوز داغ عطش بین باغ تو جاری است
صدای مرثیهی آب آب می آید
صدای گریهی طفل رباب می آید
هنوز علقمه لب تشنهی لب سقاست
هنوز چشم حرم در مصیبتش دریاست
امید اهل حرم می رود به قربانگاه
و یا به سوی منا می رود ذبیح الله
شکسته قلب حرم، یا مجیب می گوید
نگاه خسته ای أین الحبیب می گوید
از آسمان و زمین تیر و دشنه می بارد
ز هر کرانه فقط تیغ تشنه می بارد
صدای نالهی أمن یجیب می آید
صدای روضهی شیب الخضیب می آید
خمیده خواهری انگار می رود از حال
گمان کنم که رسیده حوالی گودال
میان هلهلهی بی امان چه می بیند؟
میان نیزه و تیر و سنان چه می بیند؟
نه سیدالشهدا بر جدال طاقت داشت
نه ذوالجناح دگر تاب استقامت داشت
هوا ز باد مخالف چو قیرگون گردید
عزیز فاطمه از اسب سرنگون گردید
بلند مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد
اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد
شاعر: یوسف رحیمی
کتاب «عشق و ایثار» حاوی مجموعه مقالاتی است که در باره کارنامه علمی و زندگی این عالم فرهیخته به قلم تنی چند از نویسندگان و محققان به تحریر درآمده و ضمن بزرگداشتی که برای استاد محمودی در اسفندماه 83 در قم برگزار شد توزیع شده است.
از آنجایی که استاد محمودی اساسا از منطقه فارس و به طور خاص از منطقه علامرودشت است، نخستین مقاله که عنوان مقدمه ای تفصیلی بر فصول اصلی کتاب را دارد تاریخچه علامرودشت و دانشمندان و ادبای این دیار است. مقاله موقعیت جغرافیایی و تاریخی بزرگان و دانشمندان علامرودشت را آقای علی رفیعی نوشته که خود از نویسندگان دایره المعارف بزرگ اسلامی و محققان کتابخانه آیت الله مرعشی و علامرودشتی است.
پس از آن فصل نخست کتاب با عنوان خانواده و زندگی شخصی شرح حالی است که از زندگی آقای محمودی و کارهای علمی وی به دست داده شده است.
در فصل بعدی منش و روش استاد مورد بررسی قرار گرفته و از اخلاقیات عمومی و فعالیت های جنبی و کارهای تبلیغی ایشان سخن به میان آمده است.
فصل سوم به شرح حال دوستان وی اختصاص دارد که کار بسیار تازه و جالبی است. یعنی کسانی که ایشان با آنان مراوداتی داشته در اینجا نامشان و شرح حال کوتاهشان و نیز ارتباطشان با استاد آمده است.
فصل چهارم در باره آثار علمی استاد محمودی است. 25 اثر تحقیقی و تألیفی از جمله این آثار است که در باره هر کدام به خوبی توضیحاتی به دست داده شده است.
فصل پنجم دیدگاهها و نکته ها ، حاوی مطالب بکر و بدیعی است که استاد در هر جا به آنها پرداخته است.
فصل ششم زندگی نامه خودنوشت استاد است.
از میان کارهای استاد نهج السعاده در مستدرک نهج البلاغه یکی از کارهای اساسی و جاودانه به شمارمی آید.
همچنین کتاب عبرات المصطفین که داستان کربلاست و اثری است مبتنی بر نصوص کهن و متقن.
کتاب زفرات الثقلین که حاوی اشعار عربی سروده شده در رثای امام حسین (ع) است تا قرن پنجم هجری.
تصحیح تاریخ دمشق بخش مربوط به امام علی (ع) امام حسن (ع) و امام حسین (ع) نیز عالی است.
تصحیح انساب الاشراف بخش مربوط به علویان نیز بسیار مورد استفاده قرار گرفته است.
در بیشتر این تصحیحات حواشی ممتع و مفصل ایشان می تواند راهنمای بسیار ی از مسائل باشد.
ایشان همچنان مشغول تحقیق است و در این کتاب نیز شرحی از کارهای در دست انجام وی آمده است.
اثر حاضر را می توان یکی از بهترین نمونه های یادنامه ای یا بزرگداشت نامه ای دانست که در باره یک شخص منتشر می شود. آگاهیم که غالب این قبیل نوشته ها مطالب متفرقه و بی ربط به مولف است.
باید از خانه پژوهش قم سپاسگزار بود که دست به این اقدام زده است.